En Poznań

Mi estis en Poznań inter la 18a kaj la 25a de septembro 2010. Tamen la vetura aferaro komenciĝis pli ol unu tagon antaŭe:

La 17an vespere mi renkontiĝis kun hungarino kun Judita, kiun antaŭe mi tute ne konis. Ŝi ekkomunikis kun mi por ne veturi sola tien. Mi respondis, ke ankaŭ mi sola veturus, do ni decidis komune veturi. Eniĝinte en nian kun-litan trajnan ĉambreton ni interamikiĝis. Ni havis eĉ polan kunloĝanton, al kiu - kompreneble - ni devis klarigi kio estas Esperanto. Ni sukcesis, ĉar ni estas saĝaj kaaaaaaaaaaaaaaaaaaaj inteligentaj :D (tio estas nur ŝerco kiun komprenas la enpoznanaj samuniversitatanoj). Tiun nokton ni ricevis multe da MTM-oj pro la trairado de kelkaj landoj (Slovakio, Ĉeĥio)... Fakte ni bone povis dormi malgraŭ la ekscitoj pro la nescio kaj ne tro komforta tranoktejo.

Alveninte en Poznań-on (ĉu ne?) ni nur volis veturi al niaj hejmoj, kaj duŝi nin! La vojo terure lacigis kaj senkonfortigis nin. Mi veturis al mia "hejmo" kun sinjoro Zbiszek, kiu multe klarigis al mi kiel kien veturi. (Tamen mia kapo estas viŝema se temas pi orientiĝo! :D ) Mi ekkonis pli-malpli la familion kaj Paweln, kiu gastigis min kaj alian polon Arek-on ( :D ) ege tolereme kaj bonkore. Mi gustumis la polan gulaŝon, kaj mi devis ekveturi al la universitato. Tie ni ekkonis persone na Ilona Koutny, kiu ege gasteme bonvenigis nin en la klasĉambro. Ni havis eblon gustumi eĉ kuriozan dolĉaĵon (prunon kun ĉokolado). Poste ni devis skribi teston, kiun - mi kredas, - ke mi ne tro sukcese solvis, ĉar temis ne nur pri E-gramatiko, sed pri fakta gramatiko, literaturo kaj E-movado (moviĝo, ĉu ne??).

La sekvajn kelkajn tagojn ni havis lecionojn (kun paŭzoj), ekde la 9a matene ĝis la 6a vespere. Ĵaŭdon mi jam sentis la laciĝegecon, pro kiu mi decidis iri nenien post la lasta leciono. (En la antaŭaj tagoj estis amikaj paroladoj en trinkejoj (kun Arek, Agnieszka (Do ne AgNeszka) kaj kun Petra), strat-serĉado (:-) ) kaj urbo-rigardado.

Mi havis ŝancon finfine povi trarigardi ĉion. Mi ekkomprenis kiel la instruado kaj lernado funkcios. Mi ekkonis bonegajn instruistojn: Ilona Koutny (Gramatiko), István Ertl (Literaturo, tradukado), Katalin Kováts (Metodiko), kaj Kristin Tytgat (tradukado kaj interpretado).

Mi tute bone interamikiĝis kun novaj amikoj el Hungario (mi devis veturi eĉ ĝis Polio por ekkoni hungaron), kroatojn Tea kaj Maria, brazilanon (pri kiu mi eksciis, ke nia familia nomo estas preskaŭ la sama! (Silva :D ) polojn (eĉ aliajn polojn apud kiuj mi sidis dum la komuna vespero... Mi ne memoras la nomon! iu helpu), slovakinojn (inter aliaj Fejfin, kun kiu mi multe parolis pri la rilatoj de slovakoj kun hungaroj), katalunon, francojn (tre amikemajn) kaj germaninon.) Estis iom ŝerce ekkoni kaj enprofundiĝi pri la akĉentoj de la lingvo Esperanto. :)

La lastan tagon tamen mi atendis alveni hejmen. Post 15 horojn longa veturado (kun malĝentila homo en la tranoktejo) mi sukcese alvenis hejmen.

Kaj nun mi certas (almenaŭ esperas), ke ĉio estos en ordo kaj mi diligente povos lerni. Mi feliĉe veturos reen al tiuj novaj amikoj por studi pli kun ili en februaro!

Ipernity-komentoj: