Helpu al mi... kio pri "ek-"?

Kun brazila esperantista amiko mi interparolis, kaj li diris: "Mi konis tiun hungarinon, kiam mi estis en Eŭropo." Mi respondis: "Vi ne konis, vi ankaŭ nun konas, ĉu ne? Ja vi tiam ekkonis ŝin."

Kaj li ne komprenis kial mi uzas: "ek-"

Por mi, kiel hungaro tiu "ek" estas komprenebla. Kiam li estis en Eŭropo, li ekkonis ŝin. Li komencis koni ŝin tiam, kaj li konas ŝin ankaŭ nun. Kiam vi ekkonas iun, poste vi ĉiam konas lin aŭ ŝin. Ĉu ne?

La hungaraj esperantaj lernolibroj ĉi tiel instruas la afikson.

Tamen la brazila amiko diris, ke li demandis la akademion, kaj ili diris ke ĝi estas hungarismo, kaj ni devus diri: Li konis ŝin kiam li estis en Eŭropo.

Mi kontrolis la signifon de "ek-" ankaŭ en la Plena Manlibro de Esperanto. Ĝi skribas: “komenco de ago, subita ago”. Sed inter la ekzemploj ne estas tie la vorto ekkoni.

PIV skribas por "koni": Memori, ke vi jam aŭdis, vidis legis ion. Kaj por ekkoni: iĝi konanta - ekzemple: mi ekkonis antaŭ longe iun malriĉan virinon.

Laŭ PIV ĝi ne estas hungarismo, ĉu?

Ipernity-komentoj:

Viktoro diras: Laŭ mi ankaŭ ne estas hungarismo. Se oni diras "Kiam mi vojaĝis al Eŭropo mi konis ŝin" povus signifi "mi jam konis ŝin", do, "ekkoni" ne ŝajnas esti superflua. antaŭ 19 monatoj

Szabi diras: Bone, ankaŭ mi pli kaj pli pensas tion. antaŭ 19 monatoj

V I Z I László* diras: Ke "ekkoni" estus hungarismo, estas simpla stultaĵo, eĉ se tion estus dirinta akademiano. La verbo "koni" havas daŭran aspekton kaj laŭ PIV-a klarigo, kaj laŭ PG. Por indiki komencan aspekton "ek-" estas nepre bezonata. La brazila amiko verŝajne miskomprenis ion. antaŭ 19 monatoj

Szabi diras: Dankon! antaŭ 19 monatoj

V I Z I László* respondas: Ĉe tiaj duboj (kvankam ne cent procenta metodo) serĉu la koncernan vorton/esprimon per Google, kaj trarigardu: ĉu la trovitaj pecoj devenas el seriozaj fontoj (do el famaj gazetoj, verkoj, asocioj)? Se multaj jes, la vorto/esprimo tre verŝajne estas ĝusta. Provu tion koncerne "ekkonis", kaj vi vidos. antaŭ 19 monatoj

Helena Tylipska diras: Szabi, vi pensas bone, kiam oni ekkonas iun, konas por ĉiam, maksimume oni povas rekoni post multaj jaroj, ĉar la personoj ŝanĝiĝas.

Carmina Burana

Mi tre ŝatas ĉi tiun muzikon. :) Ĝis hodiaŭ mi ne konis la signifon de la teksto kaj nun ekkoninte ĝin mi surpriziĝis, ke ĝi estas terura! Teman mi arttradukis ĝin (aŭ provis bone arttraduki) la plej konatan parton (helpe de la angla, hungara kaj latina versioj):

Carmina burana

Ho Fortuno

kiel Luno

via stat’ varieblas

ĉiam kreskas

aŭ malkreskas

vivo abomenegas

tie kviet’

kaj malkviet’

mense kune kun ludem’

mizeregec’

kaj la potenc’

foriĝas kiel frostem’

Sors’ monstreca

kaj malplena

rondo rotacianta

stat’ malica

esper’ vana

fine neniiĝanta

tute ombra,

vualeska,

ankoraŭ lumas al mi

nun dum ludo

kun dorsnudo

punon pene portas vi

Sors’ pri sano

kaj virtuo

estas nun jam kontraŭ mi

afekcite

difektite

mi subjugitas de ĝi.

Do ĉi-hore

ne malfrue

pulso devos reiĝi

ĉar pro Sorto

eĉ fortulo

kun mi emos ploregi!


Ipernity-komentoj:

Paŭlo Silas diras: Mi ankaŭ ŝatas tiun muzikon. Mi ĉiam aŭskultis ĝin en filmoj sed mi ne konis ĝin. Poste mi serĉis en la interreto kaj mi "malkovris ĝin". Ankaŭ ekzistas video kun esperantaj subtitoloj.http://www.youtube.com/watch?v=U5taotZSDBU antaŭ 19 monatoj

Szabi diras: Jes, dankon. Ĝi ne estas arta traduko. Pro tio mi decidis traduki ĝin arte. antaŭ 19 monatoj

Helena Tylipska diras: Ankaŭ mi ŝatas ĝin. la muziko estas bela , ĝi estas de anonimaj simplaj mezepokaj voj-kantantoj. ofte satira, bazata sur religiaj motivoj. Tial la vortoj estas strangaj, kaj vulgaraj (popolaj) La nomo ĝusta estas "Carmine Burana" antaŭ 18 monatoj

Szabi diras: Jes, pripensiga muziko. CarminE? Ĉu vi diras ke tio estas la ĝusta nomo? antaŭ 17 monatoj

Helena Tylipska diras: En Italio la teksto estas konata, kiel "Carmine Burana", tamen mi kontrolis en Vikipedio kaj ekzistas ankaŭ "Carmina Burana", do verŝajne estas validaj ambaŭaj titoloj, mi neniam aŭdis ĝin, nek vidis skribitan ĉimaniere. antaŭ 16 monatoj

En Poznań

Mi estis en Poznań inter la 18a kaj la 25a de septembro 2010. Tamen la vetura aferaro komenciĝis pli ol unu tagon antaŭe:

La 17an vespere mi renkontiĝis kun hungarino kun Judita, kiun antaŭe mi tute ne konis. Ŝi ekkomunikis kun mi por ne veturi sola tien. Mi respondis, ke ankaŭ mi sola veturus, do ni decidis komune veturi. Eniĝinte en nian kun-litan trajnan ĉambreton ni interamikiĝis. Ni havis eĉ polan kunloĝanton, al kiu - kompreneble - ni devis klarigi kio estas Esperanto. Ni sukcesis, ĉar ni estas saĝaj kaaaaaaaaaaaaaaaaaaaj inteligentaj :D (tio estas nur ŝerco kiun komprenas la enpoznanaj samuniversitatanoj). Tiun nokton ni ricevis multe da MTM-oj pro la trairado de kelkaj landoj (Slovakio, Ĉeĥio)... Fakte ni bone povis dormi malgraŭ la ekscitoj pro la nescio kaj ne tro komforta tranoktejo.

Alveninte en Poznań-on (ĉu ne?) ni nur volis veturi al niaj hejmoj, kaj duŝi nin! La vojo terure lacigis kaj senkonfortigis nin. Mi veturis al mia "hejmo" kun sinjoro Zbiszek, kiu multe klarigis al mi kiel kien veturi. (Tamen mia kapo estas viŝema se temas pi orientiĝo! :D ) Mi ekkonis pli-malpli la familion kaj Paweln, kiu gastigis min kaj alian polon Arek-on ( :D ) ege tolereme kaj bonkore. Mi gustumis la polan gulaŝon, kaj mi devis ekveturi al la universitato. Tie ni ekkonis persone na Ilona Koutny, kiu ege gasteme bonvenigis nin en la klasĉambro. Ni havis eblon gustumi eĉ kuriozan dolĉaĵon (prunon kun ĉokolado). Poste ni devis skribi teston, kiun - mi kredas, - ke mi ne tro sukcese solvis, ĉar temis ne nur pri E-gramatiko, sed pri fakta gramatiko, literaturo kaj E-movado (moviĝo, ĉu ne??).

La sekvajn kelkajn tagojn ni havis lecionojn (kun paŭzoj), ekde la 9a matene ĝis la 6a vespere. Ĵaŭdon mi jam sentis la laciĝegecon, pro kiu mi decidis iri nenien post la lasta leciono. (En la antaŭaj tagoj estis amikaj paroladoj en trinkejoj (kun Arek, Agnieszka (Do ne AgNeszka) kaj kun Petra), strat-serĉado (:-) ) kaj urbo-rigardado.

Mi havis ŝancon finfine povi trarigardi ĉion. Mi ekkomprenis kiel la instruado kaj lernado funkcios. Mi ekkonis bonegajn instruistojn: Ilona Koutny (Gramatiko), István Ertl (Literaturo, tradukado), Katalin Kováts (Metodiko), kaj Kristin Tytgat (tradukado kaj interpretado).

Mi tute bone interamikiĝis kun novaj amikoj el Hungario (mi devis veturi eĉ ĝis Polio por ekkoni hungaron), kroatojn Tea kaj Maria, brazilanon (pri kiu mi eksciis, ke nia familia nomo estas preskaŭ la sama! (Silva :D ) polojn (eĉ aliajn polojn apud kiuj mi sidis dum la komuna vespero... Mi ne memoras la nomon! iu helpu), slovakinojn (inter aliaj Fejfin, kun kiu mi multe parolis pri la rilatoj de slovakoj kun hungaroj), katalunon, francojn (tre amikemajn) kaj germaninon.) Estis iom ŝerce ekkoni kaj enprofundiĝi pri la akĉentoj de la lingvo Esperanto. :)

La lastan tagon tamen mi atendis alveni hejmen. Post 15 horojn longa veturado (kun malĝentila homo en la tranoktejo) mi sukcese alvenis hejmen.

Kaj nun mi certas (almenaŭ esperas), ke ĉio estos en ordo kaj mi diligente povos lerni. Mi feliĉe veturos reen al tiuj novaj amikoj por studi pli kun ili en februaro!

Ipernity-komentoj: